0
comentarios
Presentolles uns buscadores de música gratis e de descarga directa, sin necesidade de ningún programa.
Que é jamendo?
Jamendo é unha comunidade de música libre, legal e ilimitada, publicada baixo licencias Creative Commons.
Comparte a túa música e descarga a dos teus artistas favoritos!
descargar e ver videos e ten un forum para
intercambiar ideas.
É un buscador de cancións, parecido a google pero busca cancións e permite descargalas gratis e de descarga directa.
Espero que esta información lles sea de gran axuda.
Orixinalmente tomadas por soldados para afastar o frío, gravata, apareceu en Francia baixo o reinado de Luís XIII.
Neste momento, o rei de Francia recrutados soldados croatas, que cargar un pano amarre no pescozo. En realidade, é o pensamento que o empate palabra corresponde a unha deformación da palabra "croata.
En 1650, o empate se instala no pescozo e na corte do rei Luís XIV. Todos competiron na adición de elegancia e ousadía rendas e cintas de seda. Esta forma orixinal cubre en toda Europa.
Realizada polos ricos e os dando, o empate ten sobrevivido a séculos e continentes, tendo en novas formas.
Na segunda metade do século 19, cando a idade industrial ten revolucionaron a industria téxtil, hai un empate, máis funcional, máis longo e estreito. Chamar a raza, que é parte do tempo e é considerado como a base dos lazos existentes.
En 1926, Jesse Langsdorf, inventor de Nova York, tivo a idea de cortar o tecido en diagonal e gravata fabrica-lo en tres partes. A partir dese momento, o noso lazo moderna naceu e máis elástico.
Hoxe, todos os días, estudantes ou empresarios Nepalí, en Manhattan, centos de millóns de homes usan Gravatas do mundo.
Neste momento, o rei de Francia recrutados soldados croatas, que cargar un pano amarre no pescozo. En realidade, é o pensamento que o empate palabra corresponde a unha deformación da palabra "croata.
En 1650, o empate se instala no pescozo e na corte do rei Luís XIV. Todos competiron na adición de elegancia e ousadía rendas e cintas de seda. Esta forma orixinal cubre en toda Europa.
Realizada polos ricos e os dando, o empate ten sobrevivido a séculos e continentes, tendo en novas formas.
Na segunda metade do século 19, cando a idade industrial ten revolucionaron a industria téxtil, hai un empate, máis funcional, máis longo e estreito. Chamar a raza, que é parte do tempo e é considerado como a base dos lazos existentes.
En 1926, Jesse Langsdorf, inventor de Nova York, tivo a idea de cortar o tecido en diagonal e gravata fabrica-lo en tres partes. A partir dese momento, o noso lazo moderna naceu e máis elástico.
Hoxe, todos os días, estudantes ou empresarios Nepalí, en Manhattan, centos de millóns de homes usan Gravatas do mundo.
Seguindo a tradición galega, para espantar as meigas, non hai nada mellor que preparar una boa quiemada e recitar o seu conxuro. Pénsase que a orixe desta tradición aparece nos séculos XI e XII coincidindo coa construcción da Catedral de Santiago. Aínda que non está moi clara a procedencia exacta deste costume, o que sí sabemos é que é milenario.
A QUEIMADA, RECEITA E CONXURO
A queimada é una bebida feita a base de augardente e azucre, a que se lle prende lume e deixase arder durante un tempo. A súa preparación tamén se lle pode engadir a pel dun limón, dunha laranxa e gráns de café.
A queimada non é só una bebida tradicional galega e ademáis todo un ritual xa que mentres se prepara é recitado un conxuro para alexar as bruxas e quedar liberado de todo mal.
UNHA RECEITA DA QUEIMADA
Ingredientes:
Augardente, azucre branco e fino, pel dun limón ou laranxa e gráns de café.
Preparación:
Nun recipiente de barro cocido vértese a augardente e o azucre, 120 gramos por cada litro de augardente. Añadese a pel do limón e o café.
Remóvese e encéndese lume, mediante un cazo no que anteriormente collemos augardente. Moi despacio colócase o cazo cerca do recipiente para que o lume pase dun o outro. Remóvese ata que o azucre se consuma.
No mesmo cazo bótase de novo un pouco azucre, esta vez seco e móvese ata convertilo en almíbar. Vértese sobre as chamas e removendoo espérase a que as lapas teñan una cor azulada, continuaráse ata que se queime casi todo o alcol. Déixase apagar e sírvese.
O CONXURO DA QUEIMADA
Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.
Demos, trasgos e diaños,
espritos das nevoadas veigas.
Corvos, pintigas e meigas:
feitizos das manciñeiras.
Podres cañotas furadas,
fogar dos vermes e alimañas.
Lume das Santas Compañas,
mal de ollo, negros meigallos,
cheiro dos mortos, tronos e raios.
Oubeo do can, pregón da morte;
fuciño do sátiro e pe do coello.
Pecadora lingua da mala muller
casada cun home vello.
Averno de Satán e Belcebú,
lume dos cadavres ardentes,
corpos mutilados dos indecentes,
peidos dos infernales cús,
muxido da mar embravecida.
Barriga inútil da muller solteira,
falar dos gatos que andan á xaneira,
guedella porca da cabra mal parida.
Con este fol levantarei
as chamas deste lume
que asemella ao do Inferno,
e fuxirán as bruxas
a cabalo das súas escobas,
indose bañar na praia
das areas gordas.
¡Oide, oide! os ruxidos
que dan as que non poden
deixar de queimarse no augardente
quedando así purificadas.
E cando este brebaxe
baixe polas nosas gorxas,
quedaremos libres dos males
da nosa alma e de todo embruxamento.
Forzas do ar, terra, mar e lume,
a vós fago esta chamada:
si é verdade que tendes máis poder
que a humana xente,
eiquí e agora, facede cós espritos
dos amigos que estan fóra,
participen con nós desta Queimada.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)